ให้โกรธแค้น…เคืองพี่…ถึงปานใด ยอดดวงใจ…จึงผลักไส…ให้ห่วงหา แม้นต้องสิ้น…ชีพม้วย…มรณา ดั่งใจเจ้า…สมอุรา…พี่จักยอม…… …หวนคืนแล้วหรือ…กลิ่นจันทร์ของพี่…