📣IG : light_pole01 นามปากกา : เสาไฟ การอัพ : อย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งค่ะไม่สามารถระบุเวลาได้นะคะ5555คูมไรท์กลัวอัพไม่ตรงเวลาง่าาา คูมไรท์จะแจ้งทุกอย่างไว้ในไอจีนะคะ 📣กรุณาเม้นอย่างมีมารยาทนิดนึงนะคะบางทีการเม้นที่ไม่นึกถึงไรท์อินกับบทเกินไปจนทำให้ไรท์คิดว่าไรท์แต่งแย่ขนาดนั้นเลยหรอมันก็ผุดขึ้นมาในหัวนะคะบางทีไรท์อาจจะปิดเรื่อง เข้าใจค่ะว่าเป็นพื้นที่สาธรณะแต่ก็มารยาทนิดนึงนะคะ คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ชอบตัวละครของไรท์คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ชอบเรื่องของไรท์ แต่คุณก็มีสิทธิ์ที่จะกดออกแล้วไม่ต้องอ่านมันได้ค่ะ ขอบคุณคูมรีทที่เม้นน่ารักนะคะ💜 📣กรุณาใช้คำที่สุภาพคุณกันนะคะ การให้ที่ดีคือการให้เกียรติ คูมไรท์ขออนุญาตไม่ตอบเม้นที่ใช้คำที่ไม่ให้เกียรติกันนะคะ 📣อย่าพยายามสปอยทุกคน (ที่ยังไม่ได้อ่าน) เลยนะคะว่าตอนจบมันเป็นยังไงหรือบอกตอนต่อไปในข้างใต้เม้นเลยนะคะมันทำให้คนที่ยังไม่ได้อ่านมันไม่ตื่นเต้น ส่วนความรู้สึกไรท์ก็เฟลตามไปด้วยแทนที่คูมรีทคนอื่นเค้าจะลุ้นว่าเป็นยังไงต่อแต่คุณมาสปอยเค้าแล้วแบบนี้อย่าทำเลยนะคะ เห็นใจไรท์ที่อยากให้ทุกคนตื่นเต้นไปด้วยกันเถอะค่ะ 📣แรงบันดาลใจในการตั้งนามปากกาคือไม่มีจริงๆค่ะคูมไรท์แค่เงยหน้าขึ้นไปมองเสาไฟพอคิดได้ก็ตั้งเลยมันดูไม่มี Story อะไรเท่าไหร่นะคะแต่คูมไรท์คิดจะเปลี่ยนหลายรอบมากแต่ก็กลัวคูมรีทจำเสาไฟได้ถ้าคูมไรท์เปลี่ยนคูมรีทอาจจะหาเรื่องไม่เจอก็ได้คูมไรท์เลยตัดสินใจไม่เปลี่ยนดีกว่าค่ะ 📣•บทเรียนราคาแพงของไรท์ [ที่อยากนำมาถ่ายทอดให้ทุกคนได้คิดตาม] คูมไรท์เป็นเด็กมัธยมปลายธรรมดาคนนึงไม่มีชื่อเสียในโรงเรียนไม่เข้าสังคมสักเท่าไหร่ไม่ได้เป็นดาวเด่นอะไรเลย บางคนถามไรท์ด้วยซ้ำว่าเคยอยู่โรงเรียนนี้ตอนมอต้นด้วยหรอ คูมไรท์แค่เคยเรียนดีในระดับห้องแต่ก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรจนมาวันนึงจุดเปลี่ยนชีวิตได้มาถึงมัธยมปลาย ใช่ค่ะแบบที่ทุกคนรู้จะต้องเลือกสายการเรียนเพื่อตนเองในอนาคตคูมไรท์เลือกสายการเรียนที่ยากพอสมควรไรท์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเอยากเป็นอะไรรู้แค่ว่ามันเลือกได้หลายคณะ พอเริ่มเข้าเรียนเราเริ่มค้นพบตัวเองว่าเราไม่โอเคกับสายการเรียนนี้ทั้งที่ผ่านมาก็ทำคะแนนได้ดีมาตลอดมันเครียดไปหมดน้ำหนักไรท์ลดมาหลายกิโลจนคนในบ้านทัก เวลาผ่านไปเกือบเทอมไรท์เริ่มร้องไห้และอยู่กับตัวเองยอมรับเลยค่ะว่าเป็นช่วงที่แย่ที่สุดในชีวิตเลย จนเดินไปหาแม่และเริ่มนั่งทำการบ้าน แม่เอ่ยปากออกมาคำแรกว่า "เป็นอะไรรึป่าวช่วยนี้เห็นผอมลงเครียดหรอทำอะไรไม่ได้ตรงไหน เหนื่อยมั้ย" โอ้โห่....เหมือนจี้ปมเลยค่ะน้ำตาที่ถูกเก็บไว้ไหลออกมาไม่หยุดเลยไรท์เริ่มเล่าให้ฟังถึงสังคมในห้องการเรียนต่างๆที่ไรท์เจอโชคดีค่ะที่แม่เข้าใจไรท์ทนเรียนให้จบเทอมเกรดออกมาแย่มาก จนกระทั่งเทอมสองไรท์เปลี่ยนสายการเรียนมาอยู่ในจุดที่คิดว่าตัวเองเหมาะสมแล้ว สายตาจากคนมากมายเริ่มจับจ้องเริ่มถามว่า "ทำไมถึงย้ายล่ะทำไมไม่เรียนต่อคนอื่นเรียนได้ทำไมเราเรียนไม่ได้ " อ่า...ฟังดูเป็นคำพูดที่ห่วยแตกที่สุดเท่าที่เคยได้ยินได้ฟังมาเลยค่ะความอดทนของคนเรามันมีไม่เท่ากันรวมถึงความฉลาดด้วยยอมรับนะคะว่าตอนนั้นรู้สึกแย่มากจริงๆโดนดูถูกจากคนรอบข้างว่าเรียนสายนี้จบมาแล้วจะทำอะไรกินแต่เวลาผ่านไปไรท์ก็เริ่มยอมรับความจริงแล้วพิสูจน์ให้คนที่ไรท์ควรจะแคร์จริงๆเห็นว่าเราทำตรงนี้ได้ดีกว่าตรงนั้นนะ ไรท์เริ่มค้นหาตัวเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแล้วเริ่มสังเกตตัวเองว่าเราชอบอ่านนิยายนิลองแต่งบ้าง(แอบขิงนิดนึงนะคะปกติไรท์เป็นคนชอบเขียนอะไรพวกนี้อยู่แล้วเขียนเรียงความเขียนเล่าเรียงได้เป็นสองสามหน้ากระดาษ)แล้วกันไม่มีใครอ่านก็ช่างแต่ใจเรารักนิ ไรท์เริ่มแต่งยอมรับเลยค่ะไม่มีคนอ่านเลย5555 จนมาหลังๆเริ่มมีประปรายความรู้สึกแรกที่เห็นคนอ่านคือดีใจมากเอาไปเล่าให้พี่ที่รู้จักฟังแต่พี่เค้าก็ตอบกลับมาถึงกับหน้าชาเลยทีเดียวว่า "ให้มันถึงร้อยล้านจอยก่อนนะค่อยมาอวด" น้ำตาซึมค่ะเราแค่ต้องการบอกว่ามีคนอ่านของเราแต่เจอแบบนี้เข้าไปก็รู้สึกแย่ไม่น้อยจนเวลาผ่านไปก็มีผู้ติดตามมากขึ้น ระหว่างนั้นเริ่มมีคนพูดถึงว่าเป็นนักเขียนหรอนักเขียนไส้แห้งรึป่าวคำดูถูกนินทาหัวเราะมากมายมันมีค่ะห้ามไม่ได้หรอก แต่คูมไรท์ก็แต่งต่อไปเรื่อยๆจนมีผู้ติดตามถึงทุกวันนี้มันอาจจะไม่มากสำหรับบางคนแต่สำหรับไรท์มันมากเลยค่ะมากแถมยังพอที่จะแปลงเป็นเม็ดเงินดูแลคนที่คอยสนับสนุนไรท์ตลอดมาแค่นี่คือการประสบความสำเร็จอย่างนึงหรือก้าวแรกในชีวิตแล้วค่ะ♡ 📣 สุดท้ายบทเรียนราคาแพงเรื่องที่คูมไรท์พบเจอมามันสอนอะไรหลายๆอย่างให้กับไรท์ เส้นทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไปในวันที่คุณก้าวพลาดไปแม้แต่ก้าวเดียวมีใครบ้างที่คอยอยู่ข้างคุณและอีกอย่างที่สำคัญที่สุดคือ"ความเก่ง" ทุกคนต่างมีความถนัดความชอบที่แตกต่างกันออกไปไม่มีใครตัดสินได้หรอกว่าเธอโง่นะเธอมันไม่เอาไหนเธอมันไม่เก่งเธอมันไม่ดีคนเราไม่มีใครแย่เต็มร้อยดีเต็มร้อยหรอกค่ะรวมถึงความเก่งด้วยหากใครที่โดนดูถูกแบบไรท์ลองงัดความถนัดของเรามาฟาดหน้ากับคำดูถูกเถอะค่ะไรท์รับประกันค่ะว่าอะไรที่คุณชอบคุณจะทำมันได้ดีเสมอ ขอบคุณที่ติดตามและให้กำลังใจไรท์กันนะคะ